کیش و مات

واضح و روشن بود 

آخر بازی چیست 

مرگ من حتمی بود 

جای هیچ حرفی نیست 

به یقین می دیدم 

راه من بیراه است 

همه گفتند نرو 

دل ولی رختش بست 

همه روز و همه روز 

گرم بازی بودم 

مست مست از بازی 

شب چه خوب آسودم 

مهره اول را 

من جلو می راندم 

عشق او کورم کرد 

هی غزل می خواندم 

وه چه لذت دارد؟! 

شمع پروانه شدن 

سوخت و آخر کار 

مست پیمانه شدن 

وه چه لذت دارد؟! 

چشم او می دوزد 

مهره ام می لرزد 

مهره ام می سوزد 

وه چه کس می داند؟! 

که چه لذت دارد 

تن تو تب دار است 

ابر باران دارد 

بازیم بازی مرگ 

مهره ای خاموشم 

لیک سرشارم و مست 

با او هم آغوشم 

رخ او می دوزد 

به رخم دیگر بار 

یک قدم هم پیش تر 

و دوباره تکرار 

تب بازی با او 

تپش قلبم شد 

مرگ من حتمی بود 

ولی... انگار نشد 

آری امروز آری 

آخر بازی شد 

کیشم و مات اما 

قلب من راضی شد... 

                                مینوسا