زندگی تکراری

 

دیگه غصه خوردنم سیرم نمی کنه! 

شدم مثل کویر تشنه ای که ابرای سیاه ، خسته ی باریدنشن 

مثل آوازی که گوشای بی تفاوت براش نقش دروازه رو دارن 

مثل مزه تکراری آب واسه سنگای رودخونه! 

درست مثل همون کوهی که هر روز دم غروب ، خورشیدو پشتش قایم می کنه 

مثل یه پل کهنه که روزی هزار تا عابر بی خبر از روش رد می شن! 

بدبختی ما آدما اینه که عادت کردیم به عادت کردن 

و این تنها دلیل بی تفاوتیه! 

                                    سعید قنبری

حدیث مهر

امشب نگارم سرخوشان آهسته بر در می زند 

آهسته امشب دلبری ، بر کوی ما سر می زند 

آن  ماه   نا پیدا عیان ،  با  کر و فری  آنچنان 

پران تر از هر مرغکی ، بر بام ما پر می زند 

گفتم  حدیث   مهر  او ،  آمد  ز دل  آوای  هو 

آنکس که بشنود این ندا ، دیگر چرا در می زند 

آه  از نهادم   برده  او ،  آخر چرا  ننوشته  او 

وقتی  به دادم  من قلم ،  دائم به جوهر می زند 

با آنکه  داند او که  من ،  نی  را  مثال  پیرهن 

صبرم تهی گشت وچرا ، گرزی به پیکرمی زند 

گفتم منش روحم ز تو ، جسمم ز تو ، جانم ز تو 

چون دادمش من گوهری،سنگی به گوهرمی زند 

جلوه چوسیمای خوشش عطری به گلشن می دهد 

از بوی خوبش  لاجرم ،  نوری به اختر می زند 

                                         فربود شکوهی