وفا

نه از آشنــــــایـان وفـــا دیـــده ام                 نه در باده نوشــان صفا دیده ام

ز نامـــردمــی ها نــرنجـد  دلـــم                 که از چشم خود هم خطا دیده ام

به خاکســـتر دل نگیـــرد شـراب                من از بـرق چشـــمی بلا دیده ام

وفــای تو را نازم ای اشــک غم                 که در دیده عمری تو را دیده ام

طبیبـا مکــن منــعـم از جــام مِی                 کــه درد درون را دوا  دیــده ام

حریـــم خـدا شـد چـه شبـــها دلـم                 که خــود را زعالــم جدا دیده ام

از آن رو نریزد سرشکم به چشم                که در قطـره هـایش خدا دیده ام