نمی بازم به بی رنگی                            به کوه و معبر سنگی

                     به پا ئیز و غروب عصر دلتنگی

                             << نمی بازم>>

نمی سـازم من خاکی                             سـرایـی با دل شاکـی

                    تو دنیایی که خالی مونده از پاکی

                            <<نمی سازم>>

اگر باید ببــازم مـن، بـه چشـمــای تو می بـا زم ، که با ختــم من

اگر باید بسازم کلبه عشقو،تو دستای تو می سازم، که ساختم من

اگر باید ببازم من،به گرمای نفسهای تومی بازم من،که باختم من

اگر باید بسازم پیکرعشقو، تو دنیای تو می سازم، که ساختم من

نیازم را بده پاسـخ، که دلگـیــرم           اسیـــر وسـوسـه هـای  نفــس گیــرم

نگاهم کردی و بستی به زنجیرم           نگیر از من نگاهت رو که می میرم