از صبــح ازل شاهد و مشـهـود علی بود                     از شام ابد عابد و معبـــود علی بود

در درگـه حــق ســاجـد مسجـود علی بود                     تا صورت پیــوند جهـــان علی بود

شاهی که سخی بود و جـلی بود علی بود                     مرات جمـــال ازلـــی بود علی بود

اربـاب و شـه لــم یـزلـــی بــود علی بود                     سلطان سخا و کرم و جود علی بود

 

 

تو صفاد ده عشق و صفای منی          تو فرشته باغ و سرای منی

تو نمـک زن شـور و نـوای منی          تو بقـا  تو نشـان بقـای منی

تو بـرون  زتصـرف آب و گلی          تو نشاط روان و فروغ دلی

تو به دیده منی  تو به سینه گلی          تو تجسم عشق وصفای منی

                          تو دلیل وجود خدای منی

تو نــوا گـر مستــی ما شـده ای           تو خدا نه که نورخداشده ای

عجبـا عجبـا که چه ها شـده ای           تو نه قبله که قبله نما ی منی

                          تو دلیل وجود خدای منی

نظرات 1 + ارسال نظر
ستایش جمعه 9 دی‌ماه سال 1384 ساعت 12:28 ق.ظ http://banouye-sib.blogsky.com

به به شعری که در مورد علی نوشتی خیلی زیبا ست

تبریک میگم موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد