شمع دل

مستم از عشق در این وادی  ویــرانه ســرا           سر خوش از شراب عشقم، می و پیمانه چرا؟

گـــر نهــم در حــــرم یار قدم بهــــر نیـــاز           پا نهــــادن  به حــــریم کــــس  بیـــگانه چرا؟

قصــــه عشق حقیـقی است نه از روی ریا           گـــر بود قصــــه عشـــق دگــر افســـانه  چرا؟

گـــر شود مامن عشـــق تو در آغــوش دلم           بهـــر آرامـــش  دل  گـــــوشه  ویــــرانه چرا؟

هر چه خواهی تو روا دار به من و دل اما           بـــی  وفــــایی  به من عاشـــق  دیــــوانه چرا؟

افســر از عشـق ننالد به خود و غم مخورد           چون تویــی شمــع دلش عادت  پـــروانه  چرا؟

                                                                                            افســر